Παρά τις έντονες δημόσιες αντιπαραθέσεις για τα ραδιενεργά κατάλοιπα από τις πυρηνικές εκρήξεις, αυτό που κανείς από τους «ειδικούς» δεν μπορούσε να αποκαλύψει ήταν την ιστορία τους στην ολική τροχιά. Και, κατά συνέπεια, κανένας δε μπορούσε να εντοπιστεί πραγματική απειλή. Όπως αποκάλυψε ο Λ. Ρον Χάμπαρντ, «“Δεν μπορείτε να τη δείτε. Δεν µπορείτε να τη νιώσετε. Δεν µπορείτε...”. Αυτές είναι οι εγγραµµικές φράσεις που κρύβονται πίσω από τη συνολική επίδραση της ακτινοβολίας». Έτσι, αμέσως μετά το Συνέδριο Ενάντια στην Ακτινοβολία κατά το οποίο προειδοποίησε ότι η αύξηση της ακτινοβολίας αυξάνει παράλληλα και τη δυσκολία στο κέις, συγκάλεσε το 16ο Αμερικανικό ACC για να διδάξει, εσπευσμένα, μια λύση μέσω του ώντιτινγκ πραγματικά ιστορικών διαστάσεων: «Σε αυτό το ACC θα καλύψουμε την Επικοινωνία, τον Έλεγχο και τη Χέβινγκνες. Αυτά θα καλύψουμε όλα κι όλα. Εδώ, λοιπόν, έχουμε τις διαλέξεις όπου ο Λ. Ρον Χάμπαρντ παρουσιάζει –και επιδεικνύει κατά τη διάρκεια μιας ζωντανής συνεδρίας ώντιτινγκ– μια τεχνική επαναστατική ανακάλυψη η οποία έχει την ίδια σπουδαιότητα με το ARC και την απομάκρυνση των εμποδίων για την επίτευξη του ευρύτερου κλήαρινγκ. Προορίζονταν να αποτελέσουν ουσιαστική αγωγή πρόσεσινγκ στο δρόμο προς την επίτευξη των καταστάσεων Κλήαρ και ΟΤ, τα CCH σηματοδότησαν μια νέα προσέγγιση, από πιο χαμηλά, ως σημείο εισόδου σε κάθε κέις. Επιπλέον, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ ήταν έτοιμος να κάνει το ίδιο για τους ώντιτορ με μια σειρά από επαναστατικές εκπαιδευτικές διαδικασίες κατάρτισης που προέρχονται από την ίδια τη δομή που ανακαλύφθηκαν και τα CCH.
Διαβάστε ΠερισσότεραΟ στόχος αυτής της διαδικασίας είναι να οδηγήσει τον πρηκλήαρ από το χαµηλότερο σηµείο που µπορούµε να προσεγγίσουµε κάποιον, κατευθείαν στο υψηλότερο σηµείο που µπορούµε να τον ωθήσουµε. Γι’ αυτό, το εύρος της Διαδικασίας των CCH είναι πολύ µεγαλύτερο από αυτό οποιασδήποτε άλλης διαδικασίας ώντιτινγκ κυκλοφόρησε ποτέ. – Λ. Ρον Χάμπαρντ
Καθώς ξεκινούσε το 1957, οι εντάσεις µεταξύ των Δυτικών δυνάµεων και της Σοβιετικής Ένωσης δεν έδειχναν σηµεία εκτόνωσης. Ο υπουργός άµυνας των Σοβιετικών είχε ανακοινώσει την πρόθεση της κυβέρνησής του να προστεθούν χηµικά και βιολογικά όπλα στο ήδη τεράστιο υπάρχον οπλοστάσιο της Ρωσίας µε θερµοπυρηνικές βόµβες. Ο Αµερικανός Πρόεδρος Αϊζενχάουερ, έχοντας ζητήσει το 1956 την αύξηση του αµερικανικού πυρηνικού εξοπλισµού, ξεκίνησε το Νέο Έτος µε µια πρωτοφανή διακήρυξη στο Κογκρέσο σχετικά µε την πρόθεσή του να χρησιµοποιήσει οποιαδήποτε µέσα έκρινε απαραίτητα –συµπεριλαµβανοµένων στρατιωτικών δυνάµεων– ώστε να αποτρέψει την εξάπλωση του κοµµουνισµού στη Μέση Ανατολή. Από την άλλη η Αµερικανική Επιτροπή Ατοµικής Ενέργειας εξακολουθούσε να επιµένει ότι οι δοκιµές πυρηνικών όπλων που γίνονταν στις ΗΠΑ δεν αποτελούσαν καµία απειλή για τους Αµερικανούς.
Ακόµα κι αν οι κίνδυνοι της ακτινοβολίας δεν ήταν κατανοητοί, ήταν σίγουρα ένα θέµα έντονης συζήτησης. Ένα άρθρο της περιόδου αυτής στο Νάσιοναλ Τζιογκράφικ που αφορούσε την περιγραφή ενός αυτόπτη µάρτυρα για µια πυρηνική έκρηξη στην έρηµο της Νεβάδα ανέφερε: «Μέσα σε 24 ώρες αυτό το σύννεφο, που έφερε µαζί του τις αόρατες εκποµπές ραδιενεργών σωµατιδίων, µπορούσε να εντοπιστεί στη Γιούτα, στο Κολοράντο, στο Κάνσας, στο Μισούρι και στο νότιο Οχάιο».
Τα σωµατίδια αυτά µπορεί όντως να ήταν αόρατα, αλλά όπως είχαν αποκαλύψει και οι έρευνες του Λ. Ρον Χάμπαρντ, το ίδιο το γεγονός ότι ήταν αόρατα ήταν που τα καθιστούσε απειλητικά. Γιατί αυτό που κανένας κυβερνητικός εµπειρογνώµονας δεν µπορούσε να εξηγήσει ήταν η ιστορία της ακτινοβολίας στην ολική τροχιά. Όπως ο ίδιος ο Λ. Ρον Χάμπαρντ εξήγησε:
«“Δεν µπορείς να το δεις. Δε µπορείς να το νιώσεις. Δε µπορείς...”. Αυτές είναι οι εγγραµµικές φράσεις που κρύβονται πίσω από τη συνολική επίδραση της ακτινοβολίας».
Επιπλέον, όσον αφορά την επίδραση που έχει σε ένα ον:
«Τι συµβαίνει τώρα λοιπόν, όταν κάποιο άτοµο χάνει το µέλλον; Αναµφίβολα στριµώχνεται στο παρόν. Λέει: “Δεν υπάρχει χρόνος” και δυστυχώς, αυτό είναι τροµερά κοντά στην αλήθεια. Γι’ αυτό η χέβινγκνές του µειώνεται τροµακτικά. Γι’ αυτό δεν αποκοµίζει κανένα όφελος από τον παρόντα χρόνο, ακόµα κι αν βρισκόταν σ’ αυτόν. Γιατί; Γιατί δεν έχει µέλλον!
»Και όλο το θέµα της ακτινοβολίας συνδέεται άµεσα µε αυτή την ιδέα ότι δεν υπάρχει µέλλον».
Ως απάντηση σε µια απειλή που απαιτούσε δράση σε πραγµατικά παγκόσµιο επίπεδο, τις τελευταίες µέρες του Δεκεµβρίου του 1956 ο Ρον συγκάλεσε το Συνέδριο Κατά της Ακτινοβολίας, στο οποίο προειδοποίησε τους Σαηεντολόγους ότι η αυξανόµενη δυσκολία στα κέις από το 1950 υπήρξε παράλληλη µε την αύξηση της ποσότητας ακτινοβολίας στην ατµόσφαιρα. Έπειτα, αµέσως µετά από αυτό το Συνέδριο, στις 2 Ιανουαρίου 1957, ο Ρον καταπιάστηκε µε τις εξίσου επείγουσες επανορθωτικές ενέργειες – συγκεκριµένα, µε το 16ο Αµερικανικό Προχωρηµένο Μάθηµα Πρακτικής Διδασκαλίας, που έγινε στην Ιδρυτική Εκκλησία της Σαηεντολογίας, στον αρ. 1812 της 19ης Οδού στην Ουάσιγκτον.
Κι ενώ ο Λ. Ρον Χάμπαρντ στο παρελθόν είχε επικεντρωθεί κυρίως στην ανάπτυξη πρόσες τα οποία οι ώντιτορ, πέρα από τον ίδιο, θα µπορούν να εφαρµόζουν ώστε να επιλύσουν τα κέις, είχε τώρα επικεντρωθεί ακόµα περισσότερο στη βαθύτερη προσέγγιση των ίδιων των κέις.
Δύσκολα θα µπορούσαµε να υπερβάλουµε σχετικά µε τη σπουδαιότητα της πρωτοποριακής ανακάλυψης που ήρθε ως αποτέλεσµα για εκείνη την εποχή και για όλα όσα ακολούθησαν. Γιατί, όπως είπε ο Ρον:
«Έχουµε βρει λοιπόν το σηµείο εισόδου σε ένα κέις και αυτό είναι η χέβινγκνες. Κι έχουµε βρει πώς να το µεταδώσουµε στο άτοµο και αυτό γίνεται µέσω ελέγχου και επικοινωνίας – γι’ αυτό έχουµε τα CCH».
Επρόκειτο για µια ανακάλυψη της οποίας οι έµµεσες συνέπειες έφταναν πολύ µακρύτερα από τον πλανήτη Γη του 1957. Γιατί αν οι έρευνες του Λ. Ρον Χάμπαρντ ωθούνταν εν µέρει από την ανάγκη να επιταχυνθεί η εξάπλωση της Σαηεντολογίας µπροστά σε ένα πιθανό ολοκαύτωµα, αυτό που αποκάλυψε τώρα ήταν µια ανακάλυψη στο ώντιτινγκ µε εκπληκτικά αποτελέσµατα – αυτά τα CCH θα γίνονταν σύντοµα ένα ζωτικής σηµασίας συστατικό για τη Διαδικασία Επίτευξης του Κλήαρ και από εκεί κι έπειτα θα εξυπηρετούσαν ως µια σειρά θεµελιωδών πρόσες που θα επέτρεπαν σε ώντιτορ από τη Νέα Υόρκη µέχρι το Τόκιο να ωθούν τους πρηκλήαρ προς την κατάσταση του Λειτουργικού Θήταν.
Όµως παράλληλα µε αυτές τις προόδους, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ παρουσίασε ένα πλήθος σχετικών εξελίξεων για την επανόρθωση της ικανότητας του πρηκλήαρ να αντιµετωπίζει και να κάνει αζ-ιζ, στις οποίες περιλαµβάνονται:
Με την κυκλοφορία των CCH, ο Ρον είχε ανοίξει την αυλαία για µια νέα εποχή ώντιτινγκ και έστρωσε το δρόµο για κλήαρινγκ σε ευρεία κλίµακα. Ακόµα και τη στιγµή που οι ώντιτορ από αυτό το 16ο ACC διασκορπίζονταν σε όλες τις Ηνωµένες Πολιτείες για να εφαρµόσουν και να διαδώσουν όλα όσα είχαν µάθει, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ ανέπτυσσε µια σειρά από διαδικασίες που προήλθαν από τον πυρήνα των ανακαλύψεων των CCH – διαδικασίες που σύντοµα θα έφερναν επανάσταση στην εκπαίδευση των ώντιτορ.