«Τώρα, µπαίνουµε σε µια εποχή όπερας του διαστήµατος. Και πιθανότατα είµαστε οι µόνοι άνθρωποι που γνωρίζουν τι είναι αυτό που αντιµετωπίζουν ο θείος Σάµι και ο θείος Κρούσι». Ενώ σοβιετικός ηγέτης Χρουστσόφ χαιρόταν για το ρωσικό δορυφόρο Σπούτνικ και τη νεο-αποκτηθείσα κυριαρχία της Ρωσίας στην κούρσα του διαστήματος, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ συγκάλεσε ένα πραγματικά ιστορικό ACC. Αμέσως μετά από «το πιο σημαντικό Συνέδριο που έγινε ποτέ» –το Συνέδριο για την Ικανότητα– το 19ο Αμερικανικό ACC άνοιξε με μια παράθεση του συνόλου των περιστατικών της ολικής τροχιάς που εμφυτεύθηκαν από διαπλανητικές κοινωνίες και τις συνέπειές τους για κάθε πρηκλήαρ και για ολόκληρο τον πολιτισμό. Ένα σημαντικό εργαλείο για την επίλυση μέσω του ώντιτινγκ ήταν το ηλεκτρόμετρο το οποίο έκανε την επανεμφάνισή του χάρη στην πρόοδο της ηλεκτρονικής που έκανε εφικτή τη χρήση ενός νέου ηλεκτρομέτρου με λυχνίες κρυστάλλων: του Μπλε Αμερικανικού. Ωστόσο, αυτό που έκανε μνημειώδες αυτό το ACC ήταν η Διαδικασία επίτευξης του Κλήαρ , η κωδικοποίηση του συνόλου των πρόσες που βρέθηκε ότι ήταν τα πιο αποτελεσματικά όταν τα εφάρμοζαν οι ώντιτορ. Αποτελείτο από μια ακριβή σειρά βημάτων για την επίτευξη της κατάστασης Κλήαρ. Και όταν αυτοί οι ώντιτορ δημιούργησαν δεκαπέντε Κλήαρ κατά τη διάρκεια του μαθήματος, αυτό το επίτευγμα ήταν το αποκορύφωμα – άλλοι ώντιτορ, εκτός του Λ. Ρον Χάμπαρντ με δεξιότητες, τεχνογνωσία και βεβαιότητα που κάνουν σε τακτική βάση άλλα άτομα Κλήαρ, θέτουν τα θεμέλια για την επιτυχία στο μόνο αγώνα που έχει σημασία: στη δημιουργία ενός πλανήτη κλήαρ.
Διαβάστε ΠερισσότεραΠιστεύω ότι έχουµε επιτύχει την πρώτη µεγάλη επαναστατική ανακάλυψη που έχει κάνει ο Άνθρωπος σε αυτό το σύµπαν εδώ και πολύ πολύ καιρό.
Όταν αντίκρισα την κατάσταση των αγίων της Ασίας, δηλαδή µια πολύ φρόνιµη κατάσταση απουσίας δράσης, όπου, παρ’ όλα αυτά υπάρχει πολλή σοφία, και όταν στ’ αλήθεια γεύτηκα αυτή την κατάσταση, και την είδα νιώθοντας κάτι σαν τρόµο µπροστά στο γεγονός ότι οι άνθρωποι µπορούσαν να είναι τόσο αδρανείς και να γνωρίζουν τόσα πολλά και να πράττουν τόσο λίγα, και όταν γύρισα από την άλλη πλευρά και αντίκρισα τη βαρβαρότητα της µηχανικής, αυτό ήταν πιθανότατα µια υπερβολικά µεγάλη ανισότητα ανάµεσα στις δυο πλευρές. Και µέσα από µια κατάσταση σοκ και λόγω της ανικανότητας να συµβιβαστούν οι δυο καταστάσεις, έκανα ό,τι έκανα – και έχουµε επιτύχει την πρωτοποριακή ανακάλυψη. – Λ. Ρον Χάμπαρντ
Στις 4 Οκτωβρίου του 1957, µια σφαίρα από κράµα αλουµινίου µε διάµετρο 58 εκατοστών και βάρος 84 κιλών εγκατέλειψε τη Γη µε ταχύτητα 8 χλµ. το δευτερόλεπτο, και, καθώς βγήκε από την ατµόσφαιρα, µπήκε σε τροχιά 900 χιλιόµετρα πάνω από την επιφάνεια του πλανήτη. Ο ρωσικός δορυφόρος Σπούτνικ είχε περάσει στην ιστορία, και η Διαστηµική Εποχή είχε φτάσει.
Ωστόσο, ανάµεσα στις δυτικές κυβερνήσεις, για τις οποίες αυτή η εκτόξευση αποτέλεσε µεγάλη έκπληξη, επικρατούσε µάλλον ταραχή παρά εορταστική ατµόσφαιρα. Και όταν, ένα µήνα αργότερα, οι Σοβιετικοί συνέχισαν µε έναν δεύτερο και πολύ µεγαλύτερο δορυφόρο, φαινόταν να επιβεβαιώνεται η κυριαρχία των κοµουνιστών σε αυτή τη νέα εποχή – ειδικά από τη στιγµή που µια βιαστική αµερικανική απόπειρα να φτάσουν το σοβιετικό επίτευγµα κατέληξε στην έκρηξη το πυραύλου Βάνγκαρντ δυο δευτερόλεπτα µετά την απογείωσή του στις 6 Δεκεµβρίου. Έτσι λοιπόν, οι Αµερικανοί πολιτικοί ηγέτες είχαν πανικοβληθεί, καθώς αντιµετώπιζαν κάτι που οι ίδιοι θεωρούσαν ότι θα µπορούσε να επιφέρει σοβαρές στρατιωτικές συνέπειες λόγω της αποτυχίας τους να κυριαρχήσουν στο διάστηµα.
Αυτό ήταν τότε το σκηνικό των διεθνών γεγονότων όταν ο Λ. Ρον Χάμπαρντ συγκάλεσε αυτό που περιέγραψε ως «το πιο σηµαντικό Συνέδριο που έχουµε κάνει ποτέ», τις τελευταίες ηµέρες του Δεκεµβρίου του 1957. Στο Συνέδριο για την Ικανότητα, το οποίο χαρακτηρίστηκε από µια σειρά ανακοινώσεων για πρωτοποριακές ανακαλύψεις, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ ανακοίνωσε καινούργια δεδοµένα σχετικά µε την πηγή των διανοητικών εικόνων, την ανατοµία του Ξεκινώ, Αλλάζω και Σταµατώ –και κάτι που είχε µεγάλη σηµασία λαµβάνοντας υπόψη τα τότε διεθνή γεγονότα– τον τρόπο επιβίωσης για το Τρίτο Δυναµικό.
Και αµέσως µετά, στα χνάρια του Συνεδρίου για την Ικανότητα, µε µια λεπτοµερή περιγραφή της εφαρµογής από τους ώντιτορ, ήρθε το 19ο Αµερικανικό Προχωρηµένο Μάθηµα Πρακτικής Διδασκαλίας.Φυσικά, αν εκείνο το Συνέδριο είχε υπάρξει ιστορικό, το συγκεκριµένο ACC ήταν εξίσου µνηµειώδες. Επειδή οι ώντιτορ που είχαν συρρεύσει για να παρευρεθούν στην παράδοση ενός από τα θρυλικά πλέον Προχωρηµένα Μαθήµατα Πρακτικής Διδασκαλίας του Λ. Ρον Χάμπαρντ, επρόκειτο να µάθουν πολλά περισσότερα για τη «διαστηµική εποχή», τα οποία ούτε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Αϊζενχάουερ ούτε ο Σοβιετικός ηγέτης Χρουστσόφ θα µπορούσαν να φανταστούν.
Η ηµεροµηνία ήταν 20 Ιανουαρίου 1958. Η τοποθεσία: ένα υπέροχο κτήριο καλυµµένο µε κισσούς στη γωνία των οδών Αρ και 19ης στην Ουάσιγκτον. Η ατµόσφαιρα: ηλεκτρισµένη από µια αίσθηση επιτακτικότητας και προσδοκιών που σύντοµα θα εκπληρώνονταν και µε το παραπάνω:
«Είναι πολύ αστείο που εµφανίζεται αυτή την εποχή τόση όπερα του διαστήµατος. Στην πραγµατικότητα, η όπερα του διαστήµατος διεγείρεται από την επιστηµονική φαντασία. Ή η επιστηµονική φαντασία διεγείρεται από την όπερα του διαστήµατος. Αλλά µπαίνουµε, τώρα µόλις, σε µια εποχή όπερας του διαστήµατος. Και πιθανότατα είµαστε οι µόνοι άνθρωποι που γνωρίζουν τι είναι αυτό που αντιµετωπίζουν ο θείος Σάµι και ο θείος Κρούσι».
Επακολούθησε η συναρπαστική περιγραφή του Ρον για τα περιστατικά της ολικής τροχιάς που εµφυτεύτηκαν σε όντα από διαστηµικές κοινωνίες, τις συνέπειες για αυτό τον πολιτισµό και, ειδικότερα, τις επιπτώσεις σε κάθε πρηκλήαρ.
«Έχετε λίγη τυχαιότητα σαν αυτή που µόλις σας περιέγραψα στην όπερα του διαστήµατος και το άτοµο τραβάει µια κουρτίνα. Κυριολεκτικά πετάει πάνω σ’ αυτό µια διανοητική εικόνα που λέγεται “κουρτίνα”.
»Ε, αυτό γενικά το παίρνει από παλιά στην τροχιά και γενικά προέρχεται από την όπερα του διαστήµατος. Και καθετί που θα µπορούσε να συµβεί σε οποιονδήποτε σε αυτή τη φάση στη Γη θα ωχριούσε µπροστά στην έκταση της ισχύος, της έκρηξης και της διάρκειας και αναστάτωσης σε ένα από αυτά τα περιστατικά της όπερας του διαστήµατος. Θα ήταν κάτι της τάξεως του να πυροβολείτε έναν τύπο µε ένα µηχανισµό εκτόξευσης µε καµιά τρακοσαριά χιλιάδες χιλιόµετρα την ώρα, ή κάτι τέτοιο, µέχρι να χωθεί σε έναν πέτρινο λόφο, καταλαβαίνετε; Υπάρχει τεράστιος αντίκτυπος, υπάρχει ετούτο και τ’ άλλο. Έτσι, το µέγεθος της αγριότητας που υφίσταται σε αυτά τα περιστατικά τα κάνει να αντιστέκονται πολύ. Και γι’ αυτό χρειάστηκε πολύς, πολύς καιρός για να επιλυθεί αυτό το πράγµα που ονοµάζεται πεδία, και είναι ένας πολύ µεγάλος θρίαµβος σήµερα το ότι µπορούµε να τα επιλύσουµε».
Ένα απαραίτητο εργαλείο σε αυτή τη λύση υπήρξε η επανεµφάνιση ενός πράγµατος που κανένας από εκείνους τους ώντιτορ δεν είχε προβλέψει – του Ηλεκτροµέτρου. Η χρήση του είχε εγκαταλειφθεί πριν από τρία χρόνια όταν ο Μάθισον (ο κατασκευαστής) τα είχε κάνει υπερβολικά πολύπλοκα στη λειτουργία για κάποιον που δεν ήταν µηχανικός ενώ οι αντιδράσεις της βελόνας τους αποδείχθηκαν ανεπαρκείς για τα προχωρηµένα πρόσες που είχε αναπτύξει ο Λ. Ρον Χάμπαρντ για την επίτευξη του κλήαρινγκ. Ωστόσο, οι εξελίξεις στο χώρο της ηλεκτρονικής είχαν πλέον κάνει εφικτό ένα νέο τύπο ηλεκτρόµετρου µε τρανζίστορ – εξού και η επαναστατική ανακάλυψη του ξακουστού Αµερικανικού Μπλε Ηλεκτρόµετρου. Η χρήση του αποτελούσε ήδη απόδειξη για την αποτελεσµατικότητά του, µειώνοντας τη διάρκεια του ώντιτινγκ στα δυο τρίτα , και έτσι το ηλεκτρόµετρο κατέλαβε ξανά τη θέση που του άρµοζε ως ένα αναντικατάστατο συστατικό της επιτυχηµένης πραγµατοποίησης του Κλήαρ και του Λειτουργικού Θήταν.
Κι ενώ συνέβαιναν οι επαναστατικές ανακαλύψεις γύρω από την έρευνα της ολικής τροχιάς και τα εργαλεία προς χρήση από τους ώντιτορ, όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσµα και αποκορύφωµα µια ανάπτυξη η οποία, µε την εφαρµογή της, σηµατοδότησε το 19ο ACC ως ιστορικό: τη Διαδικασία για το Κλήαρ.Επρόκειτο για µια κωδικοποίηση όλων των πρόσες που ο Ρον είχε ανακαλύψει ότι έχουν σηµαντικά αποτελέσµατα όταν εφαρµόζονταν από τους ώντιτορ και που αποτελούνταν από µια επακριβή σειρά βηµάτων για την επίτευξη της κατάστασης Κλήαρ. Και ο ακρογωνιαίος λίθος της ήταν ένα στοιχείο που βρισκόταν στην καρδιά όλων των όντων, αφού, όπως εξήγησε ο Ρον:
«Η συµµετοχή στη συνεδρία καλύπτεται εδώ, στη Διαδικασία για Κλήαρ, και θέλω να σας επισηµάνω ότι η κινητήρια δύναµη, το βασικότερο στοιχείο, το κεντρικό σηµείο της συµµετοχής είναι η Βοήθεια, και αυτό καθαρίζει στο CCH 0, και αυτό είναι που αφαιρεί το άγχος».
Έχοντας εδραιώσει τη συµµετοχή, οι ώντιτορ συνέχισαν να προχωρούν στα επόµενα στάδια της Διαδικασίας για Κλήαρ προς τον τελικό σκοπό: να φέρουν τον πρηκλήαρ σε θέση Αιτίας – γιατί αυτό είναι ένας Κλήαρ: Ένας θήταν που µπορεί εν γνώσει του να είναι σε θέση αιτίας πάνω στη Ζωή, στην Ύλη, στην Ενέργεια, στο Χώρο και στο Χρόνο, υποκειµενικά και αντικειµενικά. Επιπλέον, για να διασφαλίσει ότι κατανοούσαν πλήρως την κάθε πλευρά του Κλήαρινγκ, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ τούς εκπαίδευσε σχετικά με το υπόβαθρο, τις αρχές και τους µηχανικούς παράγοντες του Κλήαρινγκ:
Και από όλα όσα είχε διδάξει ο Ρον έφτασε το αποκορύφωµα για όλα όσα είχε εργαστεί – ο πρωταρχικός του στόχος στην εκπαίδευση των ώντιτορ από την εποχή του Πρώτου Ιδρύµατος και του Βιβλίου Ένα. Γιατί, δεδοµένης της επιτακτικότητας του Κλήαρινγκ σε ευρεία κλίµακα, ο ίδιος είχε θέσει ένα συγκεκριµένο όρο: δε θα παρέδιδε προσωπικά προγύµναση. Έτσι, οι Εκπαιδευτές θα ήταν αποκλειστικά υπεύθυνοι για την επίβλεψη του µαθήµατος και για να διασφαλίσουν ότι οι µαθητές γνώριζαν πώς να δίνουν ώντιτινγκ. Κατά συνέπεια, όταν ούτε λίγο ούτε πολύ 15 από εκείνους τους 35 επίλεκτους µαθητές του ACC πέτυχαν τη λαµπρή κατάσταση του Κλήαρ κατά το ίδιο το µάθηµα, µε πολλούς άλλους να έχουν προχωρήσει για τα καλά σε αυτή την πορεία, αυτό σηµατοδότησε το κορυφαίο επίτευγµα – ώντιτορ, εκτός του Λ. Ρον Χάμπαρντ, µε τη δεξιοτεχνία, την τεχνογνωσία και τη βεβαιότητα να κάνουν Κλήαρ τους άλλους, να τους κάνουν Κλήαρ µε ρυθµό ρουτίνας, και κατ’ αυτό τον τρόπο να θέτουν τα θεµέλια για το πλανητικό κλήαρινγκ.
Και αυτός, σε τελική ανάλυση, ήταν ο µοναδικός αγώνας δρόµου που είχε σηµασία. Εξού, η Επιχείρηση για το Κλήαρ: για να «Κάνουµε Κλήαρ εσάς, στη συνέχεια να κάνουµε Κλήαρ το περιβάλλον σας και στη συνέχεια τη χώρα». Γιατί όπως ο Λ. Ρον Χάμπαρντ δήλωσε:
«Θα µπορούσατε να πείτε ότι µετρούσαµε τις µέρες ως οργανισµός σε αναµονή αυτής της στιγµής. Η στιγµή έφτασε. Δε χρειάζεται πια να µετράµε τις µέρες. Τα έχουµε καταφέρει, κόντρα σε έναν κόσµο που συνεχώς επιδεινώνεται, ανεξάρτητα από το τι θα συµβεί στη Γη.
»Όπερ έδει δείξαι.
»Μπορούµε να το κάνουµε και για σας».