Περισσότερες Πληροφορίες για το εξής: Το Διδακτορικό Μάθημα στη Φιλαδέλφεια

«Τι µπορεί να καταφέρει ένας θήταν; Λέµε ότι θα µπορούσε να καταφέρει να γίνει ένας Κλήαρ Θήτα - Κλήαρ. Δε θα µπορούσατε να σηµειώσετε έναν τέτοιο στόχο, επειδή κάτι τέτοιο αποτελεί ένα απόλυτο που είναι ανέφικτο και απόµακρο, το οποίο απλώς έχει γίνει ποστιουλέιτ. Πιθανότατα να είναι ήδη εφικτό αυτό, όπως το κατανοούµε, αλλά ποιο είναι το έσχατο όριο αυτού; Ένας θεός ξέρει. Δεν έχω ιδέα κι ούτε κι εσείς έχετε». – Λ. Ρον Χάμπαρντ

Στο πέρασµα της ιστορίας, ο µυστικισµός, η φιλοσοφία και η θρησκεία έχουν θεωρήσει δεδοµένη την ύπαρξη της ανθρώπινης ψυχής ή του πνεύµατος. Στην ανατολική σκέψη, το άτοµο εργαζόταν για να πετύχει µια κατάσταση προσωπικής διαφώτισης, ελεύθερο από τον υλικό κόσµο. Ο χριστιανισµός ο ίδιος βασίστηκε στην ελπίδα ότι το πνεύµα του ανθρώπου µπορούσε να υπερβεί το θάνατο.

Κι όµως, παρ’ όλες τις θεωρίες και τις ελπίδες του, ο άνθρωπος δεν είχε καµιά απόδειξη. Και στη σύγχρονη εποχή µας, όπου η λογική της επιστήµης υπερτερεί, αυτή καθαυτή η ύπαρξη της ψυχής αµφισβητήθηκε. Στο κάτω κάτω, κανείς δεν την είχε δει, κανείς δεν είχε µετρήσει τις διαστάσεις της, ούτε είχε καταγράψει την παραγωγή ενέργειας απ’ αυτήν.

Κι έτσι ήταν ο άνθρωπος. Και το ανθρώπινο πνεύµα έγινε υπόθεση δεισιδαιµονιών, µυστικισµού, πίστης. Και οι νέοι ιερείς του υλισµού µπόρεσαν να υπαγορεύσουν την άποψη ότι οι ελπίδες, τα όνειρα, η δηµιουργικότητα και η ηθική του ανθρώπου ήταν απλώς το προϊόν χηµικών αλληλεπιδράσεων µέσα στον εγκέφαλο.

Μέσα σ’ αυτό τον κόσµο βάδισε ο Λ. Ρον Χάµπαρντ – και όχι αβασάνιστα.

Εκπαιδευµένος τόσο στον πνευµατισµό της Ανατολής όσο και στην ασυµβίβαστη πρακτικότητα της Δύσης, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ αφοσιώθηκε από µικρή ηλικία στην ανακάλυψη της αλήθειας για το τι ακριβώς ήταν ο άνθρωπος, όποια κι αν ήταν αυτή η αλήθεια.

Η ασίγαστη έρευνά του στη Διανοητική ξεκλείδωσε τελικά τα µυστικά της ανθρώπινης διάνοιας. Τα φαινόµενα των διανοητικών εικόνων και της κρυφής τους επιρροής στον άνθρωπο είχαν δοκιµαστεί και τεκµηριωθεί σε πολλά κέις, το ένα µετά το άλλο. Κι όµως, εξακολουθούσαν να παραµένουν ερωτηµατικά, κοµµάτια του παζλ που δεν ταίριαζαν στη συνολική εικόνα.

Καταρχήν, στην έρευνα για περιστατικά που προκαλούν παρέκκλιση, µερικές φορές οι πρηκλήαρ ξεγλιστρούσαν σε προηγούµενες ζωές. Και, το πιο εκπληκτικό ίσως, ήταν το γεγονός ότι οι παρεκκλίσεις τότε διαλύονταν µε γρήγορα και εντυπωσιακά αποτελέσµατα.

Στο βιβλίο του που αποτέλεσε σταθµό το 1951, Η Επιστήµη της Επιβίωσης, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ θεώρησε δεδοµένη µια δύναµη ζωής, την οποία συµβόλισε µε το ελληνικό γράµµα θήτα, ως έναν τύπο ενέργειας διαφορετικό από το φυσικό σύµπαν της ύλης, της ενέργειας, του χώρου και του χρόνου, µε άλλα λόγια το ΜΕΣΤ. Στη συνέχεια, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ άρχισε να ερευνά εντατικά τη φύση και τις δυνατότητες αυτής της δύναµης της ζωής, όχι βασιζόµενος σε πεποιθήσεις ή πίστη, αλλά µέσα από αυστηρή επιστηµονική επαγωγή. Ο ίδιος είπε γι’ αυτή την έρευνα:

«Μελετάµε το πνεύµα. Mελετάµε αυτό καθαυτό το πνεύµα. Δεν προσπαθούµε να χρησιµοποιήσουµε αυτή τη µελέτη για να ενισχύσουµε κάποια άλλη µελέτη ή πεποίθηση».

Το κλειδί στην έρευνά του ήταν η ανακάλυψη ενός τρόπου για την ποσοτική µέτρηση των διανοητικών και πνευµατικών φαινοµένων, πράγµα που κατέστη εφικτό µόνο βάσει της ανάπτυξης από τον Λ. Ρον Χάμπαρντ του πρώτου ηλεκτροψυχόµετρου, ή ηλεκτρόµετρου, ενός οργάνου αρκετά ευαίσθητου ώστε να ανιχνεύει µικροσκοπικές διακυµάνσεις της αντίστασης που προκαλούνται από τις διανοητικές εικόνες. Οπλισµένος µ’ αυτό το ερευνητικό εργαλείο, ξεκίνησε να ανιχνεύει την πλέον ασύλληπτη οντότητα, το πνεύµα του ανθρώπου. Αργότερα έκανε την εξής παρατήρηση:

«Αµέσως µόλις χρησιµοποιήθηκε αυτό το εργαλείο στο πρόβληµα, το πρόβληµα έπαψε να υπάρχει. Συγκεντρώνοντας και ελέγχοντας πιθανότητες στα βασικά δεδοµένα των ατόµων, χαρτογραφήθηκε ο χαρακτήρας, η έκταση και το περιεχόµενο της ολικής τροχιάς».

Αυτή η έρευνα αποκάλυψε ότι τόσο η ηλικία όσο και οι δυνατότητες του πνεύµατος είχαν υποτιµηθεί τροµερά, όπως και η πολυπλοκότητα και η φαυλότητα των περιστατικών, τα οποία είχαν κάνει το ον να παρεκκλίνει και το είχαν παγιδεύσει µέσα σε ένα σώµα. Καθώς η ανάκληση στην ολική τροχιά εκτείνεται µέχρι και τρισεκατοµµύρια χρόνια πίσω, ο αριθµός των παρεκκλιτικών περιστατικών που έπρεπε να διατρεχτούν έφτανε τις µυριάδες εκατοµµύρια. Η απόπειρα να απευθυνθεί κανείς σ’ αυτά µε τη µέθoδο διάτρεξης εγγράµµων της Διανοητικής θα ήταν ένα αποκαρδιωτικό έργο. Έτσι, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ άρχισε να εξετάζει το πρόβληµα από διαφορετική γωνία: Γιατί τέτοια φαξίµιλι κολλάνε σε ένα πνευµατικό ον εξαρχής; Θα µπορούσαν τα µεµονωµένα µέρη του ανθρώπου –το πνεύµα, η διάνοια, το σώµα– να ερευνηθούν ξέχωρα το ένα από το άλλο;

Οι δοκιµές αποκάλυψαν ότι ο διαχωρισµός του πνεύµατος από το σώµα ήταν µια εκπληκτικά απλή διαδικασία. Θα µπορούσε να επιτευχθεί, στο 50% των κέις, µε το ακριβές παράγγελµα: «Να είσαι ένα µέτρο πίσω από το κεφάλι σου».

Μ’ αυτό τον τρόπο, σε µια ζωτική στιγµή, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ εντόπισε το ανθρώπινο πνεύµα, όχι ως µια αυτοτελή οντότητα δύναµης ξέχωρης από το άτοµο, όχι ως µια «ψυχή» που κάποιος «έστελνε στον παράδεισο», αλλά ως την προσωπικότητα και την οντότητα η οποία είναι στην πραγµατικότητα το άτοµο και έχει επίγνωση ότι έχει επίγνωση. Αυτό το θήτα ον, ή θήταν, όπως ανακάλυψε ο Λ. Ρον Χάμπαρντ, είναι αθάνατο και κατέχει δυνατότητες πολύ πέραν εκείνων που ως τώρα προβλέπονταν για τον άνθρωπο.

Με την εξωτερίκευση του θήταν από το σώµα, είχε επιτευχθεί, µε λογικό και συστηµατικό τρόπο, ο προ πολλού επιδιωκόµενος στόχος της θρησκείας – µια πνευµατική ύπαρξη ανεξάρτητη από το σώµα.

Η κατάσταση της εξωτερίκευσης, όµως, αποδείχθηκε ασταθής, καθώς οι παράγοντες που παρέκκλιναν το ον εξακολουθούσαν να είναι υπαρκτοί για να το παγιδεύουν. Στις διαλέξεις του Επαγγελµατικού Μαθήµατος στο Λονδίνο (Η Πηγή της Ενέργειας της Ζωής) το Νοέµβριο του 1952, ο Ρον είπε στους µαθητές:

«Έχετε βρεθεί σ’ αυτή την κατάσταση πολλές φορές και δεν ξέρατε αρκετά για να συνεχίσετε να είστε σ’ αυτή την κατάσταση. Δε σκεφτήκατε ότι ήταν εφικτό να το πετύχετε. Νοµίζατε ότι έπρεπε να έχετε ένα σώµα. Νοµίζατε ότι ήσασταν αναγκασµένοι να το έχετε. Με άλλα λόγια, το όλο θέµα ήταν παγιδευµένο».

Αυτό που χρειαζόταν ήταν ένας θήταν ο οποίος θα γνώριζε αρκετά ώστε να χειριστεί τα προβλήµατα του ΜΕΣΤ σύµπαντος, θα γνώριζε αρκετά για τα σύµπαντα ώστε να χειρίζεται και να προστατεύει το δικό του και θα γνώριζε αρκετά για την τροχιά και για το τι συµβαίνει στο ΜΕΣΤ σύµπαν, έτσι ώστε να µην του ξανασυµβεί.

Εν ολίγοις, ένας Λειτουργικός Θήταν.

Η γεφύρωση από τον Homo sapiens έως την κατάσταση του Λειτουργικού Θήταν, ή ΟΤ, απαιτούσε σταθερά θεµέλια γνώσης – τόσο για τις πνευµατικές ικανότητες κάποιου όσο και για την ανατοµία της παγίδευσης.

Γι’ αυτό, στα τέλη του 1952, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ άρχισε τις προετοιµασίες για ένα περιεκτικό µάθηµα, που το ξεκίνησε στη Φιλαδέλφεια την 1η Δεκεµβρίου του 1952.

Στην επιστολή του προς το Ίδρυµα Χάµπαρντ της Φιλαδέλφειας, δεσµεύτηκε για ένα εκτεταµένο πρόγραµµα διαλέξεων, προκειµένου να καλύψει το εύρος και την έκταση αυτού του υλικού, δίνοντας µέχρι 5 διαλέξεις τη µέρα µε ένα σύνολο 45 ωρών διαλέξεων και επιδείξεων. Στην πραγµατικότητα, το υπερέβη, δίνοντας συνολικά 62 διαλέξεις σε µια περίοδο 18 ηµερών, µε 14 συµπληρωµατικές διαλέξεις, που δόθηκαν αµέσως µετά τον Ιανουάριο στο Λονδίνο.

Ως κείµενο για το µάθηµα, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ έγραψε τη Σαηεντολογία 8-8008. Οι αριθµοί στον τίτλο περιέκλειαν το στόχο του Ρον:

«Ο αρχικός ορισµός της ΣΑΗΕΝΤΟΛΟΓΊΑΣ 8-8008 ήταν η επίτευξη του απείρου (8) από το άτοµο, µέσω της µείωσης του φαινοµενικού απείρου (8) και της ισχύος του ΜΕΣΤ σύµπαντος σε µηδέν (0) και η αύξηση του προσωπικού σύµπαντος από το φαινοµενικό µηδέν (0) µέχρι το άπειρο (8)... Μπορεί να δει κανείς ότι, αν στρέψουµε το σύµβολο του απείρου σε κάθετη θέση, δηµιουργεί τον αριθµό οκτώ. Έτσι, η Σαηεντολογία 8-8008 δεν είναι απλώς ένας ακόµα αριθµός, αλλά εξυπηρετεί στο να εισάγει το νου του ατόµου σε µια πορεία µέσω της οποίας µπορεί να αποκαταστήσει τον εαυτό του, τις ικανότητές του, την ηθική του και τους στόχους του».

Γνωρίζοντας ότι οι πληροφορίες που επρόκειτο να παραδώσει θα έπρεπε να διαδοθούν από τη Φιλαδέλφεια προς τον υπόλοιπο κόσµο, γρήγορα και χωρίς αυθαιρεσίες ή αλλοιώσεις, ο Ρον κανόνισε να γίνει επαγγελµατική ηχογράφηση των διαλέξεων. Ένας από τους µαθητές του Ιδρύµατος της Φιλαδέλφειας ήταν και τεχνικός ηχογράφησης και δανείστηκε τα καλύτερα µηχανήµατα ηχογράφησης και τα καλύτερα µικρόφωνα για να κάνει τις διαλέξεις του Ρον τις «πρώτες ταινίες υψηλής αναπαραγωγής που φτιάχτηκαν ποτέ».

Στις αρχές Δεκεµβρίου του 1952 ο Λ. Ρον Χάμπαρντ έφτασε στη Φιλαδέλφεια, µε το πρώτο αντίτυπο της Σαηεντολογίας 8-8008 στο χέρι. Οι τριάντα οχτώ επιλεγµένοι µαθητές µαζεύτηκαν γεµάτοι ανυποµονησία στην αίθουσα µελέτης του Ιδρύµατος στο νούµερο 122 της Νοθ Μολ Στριτ στο κέντρο της Φιλαδέλφειας, πολύ κοντά στα γραφεία του Ιδρύµατος στο νούµερο 16 της Νορθ Στριτ. Σύµφωνα µε όσα θυµάται ένας από τους µαθητές, «Κανείς από µας, ακόµα κι εκείνοι που τον είχαν ακούσει πολλές φορές να παραδίδει διαλέξεις στην Ουιτσίτα και στο Φίνιξ, δεν ήταν προετοιµασµένος για τα αδιανόητα βραδινά πυροτεχνήµατα».

Στην εισαγωγική του προσφώνηση, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ είπε στους µαθητές:

«Δε νοµίζω να έχει ποτέ πριν διδαχτεί αυτό το θέµα στη Γη. Έχουν υπάρξει µερικά εξωφρενικά θέµατα που διδάχτηκαν εδώ… αλλά κανένα τόσο εξωφρενικό όσο αυτό».

Και έτσι ο Λ. Ρον Χάμπαρντ προχώρησε στη λεπτοµερή παρουσίαση των αποτελεσµάτων της έρευνάς του όσον αφορά τη φύση, τις ικανότητες, τις δυνατότητες και τα ταλέντα του θήταν.

Η έκταση της ύλης ήταν τεράστια, περιλαµβάνοντας όλη την γκάµα της ανθρώπινης και πνευµατικής δραστηριότητας. Ο Ρον περιέγραψε λεπτοµερώς τη σχέση του θήταν µε το σώµα και το πώς ακριβώς το σώµα ελέγχεται και διευθύνεται από τον θήταν µε τη χρήση ενεργειακών ροών και κινητήριων µηχανισµών ελέγχου. Και, ακόµα πιο βασικό, εξήγησε γιατί ο θήταν έχει ένα σώµα καταρχήν και πώς, βήµα βήµα, το πνεύµα προσελκύστηκε, ενδιαφέρθηκε γι’ αυτό και τελικά εξαρτήθηκε από το σώµα.

Στη µια διάλεξη µετά την άλλη, περιέγραψε λεπτοµερώς τη σχέση του θήταν µε το υλικό σύµπαν της ύλης, της ενέργειας, του χώρου και του χρόνου, ενώ περιέγραψε περαιτέρω τη βαθµιδωτή κλίµακα της οντότητας, από το κατώτερο επίπεδο όπου το ον συµφωνεί απολύτως µε το ΜΕΣΤ σύµπαν και ελέγχεται από αυτό, µέχρι τα ανώτερα επίπεδα, όπου ένα ον δηµιουργεί το δικό του σύµπαν.

Στο τέλος του µαθήµατος, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ είχε δώσει συνολικά 62 διαλέξεις, µε διάρκεια µία ώρα η καθεµιά, συνοδευόµενες στο σύνολο από 54 διαγράµµατα. Τον επόµενο µήνα δόθηκαν άλλες 14 συµπληρωµατικές διαλέξεις στο Λονδίνο, ανεβάζοντας το συνολικό νούµερο στις 76 διαλέξεις, ένα µνηµειώδες σύνολο γνώσης σχετικά µε το πλήρες δυναμικό ενός θήταν.

Το Διδακτορικό Μάθηµα της Φιλαδέλφειας και το κείµενό του, το βιβλίο Σαηεντολογία 8-8008, παραµένουν έως σήµερα το ευρύτερο και µοναδικό έργο στο θέµα της ταυτότητας, του χαρακτήρα και των δυνατοτήτων του ανθρώπινου πνεύµατος το οποίο συγκροτήθηκε ποτέ. Ο Ρον αφιέρωσε τα επόµενα τριάντα τέσσερα χρόνια στην ολοκληρωτική ανάπτυξη της Γέφυρας για την Πλήρη Ελευθερία, παρέχοντας βήµα βήµα την πορεία που µπορούσε να διανύσει ο καθένας για να αποκτήσει το πλήρες πνευµατικό δυναµικό του που περιγράφεται σε αυτή τη σειρά: τον Λειτουργικό Θήταν.