Περισσότερες Πληροφορίες για το εξής: Εφαρµογή της Θεωρίας περί Παιχνιδιών

Δεν προσπαθείς να βρεις κάτι λάθος για να διορθώσεις στον πρηκλήαρ. Αντί να κάνεις αυτό, προσπαθείς να βρεις το πώς µπορείς να τον κάνεις καλύτερο. Τώρα, δε χρειάζεται καν να ψάξεις για ένα εµπόδιο ενάντια στη βελτίωσή του ώστε να τον κάνεις καλύτερο, διότι υπάρχουν συγκεκριµένα πράγµατα, τα οποία θα έπρεπε να µπορεί να τα κάνει. Και γι’ αυτό δεν ενδιαφερόµαστε και πολύ για το λόγο για τον οποίο δεν µπορεί να τα κάνει, αλλά ενδιαφερόµαστε να τα κάνει. – Λ. Ρον Χάμπαρντ

Μέχρι το Φεβρουάριο του 1956, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ είχε µείνει στο Λονδίνο για πέντε µήνες. Ο σκοπός του δεν ήταν µόνο να εδραιώσει την οργανωτική δοµή της Σαηεντολογίας στη Βρετανία, αλλά και να ενηµερώσει τους ώντιτορ για τις τεχνικές εξελίξεις των προηγούµενων δύο ετών ενώ ταυτόχρονα ανέπτυσσε τα «πώς» της διάδοσης ώστε να ανοίξουν οι πύλες για να συρρεύσει το ευρύ κοινό. Κι από όλες τις απόψεις, η τελική ανταπόκριση ήταν µια επιτυχία άνευ προηγουµένου.

Στο οργανωτικό µέτωπο, ο Διεθνής Σύλλογος Σαηεντολόγων Χάµπαρντ είχε αναπτυχθεί τόσο, που ξεπερνούσε πλέον τη χωρητικότητα των υπαρχουσών εγκαταστάσεων και µεταφέρθηκε σε µεγαλύτερο κτήριο στην Έπαυλη Μπράνσγουικ στο πολύβουο συγκρότηµα κατοικιών Πάλας Γκάρντενς. Ταυτόχρονα, απογειωνόταν η διάδοση, τόσο όσον αφορά στην επίγνωση του κοινού για τη Σαηεντολογία, όσο και στην εφαρµογή της µέσα στην κοινωνία. Διότι µε τον Λ. Ρον Χάμπαρντ να παραδίδει προσωπικά µια σειρά από ξακουστές δηµόσιες διαλέξεις στο Νέο Θέατρο του Λίντζεϊ –µε τη συµµετοχή του κοινού να ξεπερνά τη χωρητικότητα του θεάτρου– λάµβανε επίσης εθνική αναγνώριση µέσα από τις εφηµερίδες που τον περιέγραφαν ως «πρωτοπόρο» στα «σύνορα της διάνοιας κι ακόµη παραπέρα». Ενώ, όσον αφορά στο πόσο ευρύ ήταν το πεδίο των προσπαθειών του για διάδοση, αντιπροσωπευτικό παράδειγµα ήταν ένας αρχιεπίσκοπος, µαθητής επίσης τώρα του Επαγγελµατικού Μαθήµατος, ο οποίος έβαζε το εκκλησίασµα της Αρχαίας Καθολικής Εκκλησίας του Καλού Ποιµένος στο Τσέλσι να διατρέξει την προτελευταία λίστα από την Αυτοανάλυση.

Όµως, ακόµη πιο αξιοσηµείωτες και µεγαλύτερης σπουδαιότητας για τον Ρον, ήταν οι άνευ προηγουµένου σειρές τεχνικών εξελίξεων κατά τη διάρκεια αυτών των λίγων µηνών. Ειδικότερα, τον Οκτώβριο του 1955, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ είχε ξεκινήσει την παράδοση του 4ου Προχωρηµένου Μαθήµατος Πρακτικής Διδασκαλίας στο Λονδίνο (ACC), όπου έδωσε διαλέξεις σε ώντιτορ πάνω σε θεµελιώδεις επαναστατικές ανακαλύψεις για όλα τα κέις και τους εκπαίδευσε στο να χρησιµοποιούν ένα ολόκληρο οπλοστάσιο από νέες διαδικασίες. Έπειτα, µε το ACC να γίνεται ακόµη σε πολύ γρήγορους ρυθµούς, κήρυξε την έναρξη τακτικών διαλέξεων – τη Συνάντηση των Ώντιτορ στο Λονδίνο. Και µε τους απόφοιτους του ACC να εφαρµόζουν τώρα την πιο πρόσφατη τεχνολογία σε ένα ευρύ φάσµα πρηκλήαρ, σε συνδυασµό αυτή τη φορά µε την εποπτεία του Λ. Ρον Χάµπαρντ στη διδασκαλία που είχε δοθεί σε αυτούς τους ώντιτορ στο Λονδίνο, ένας παράγοντας αναδυόταν ως το ζωτικό τµήµα του ώντιτινγκ: τα Παιχνίδια.

Πράγµατι, ήταν τόσο σηµαντικός αυτός ο παράγοντας που ο Ρον ξεκίνησε την παράδοση ενός πολύ ειδικού Επαγγελµατικού Μαθήµατος. Διότι, παρόλο που είχε δώσει σε γενικές γραµµές τη θεωρία περί παιχνιδιών και την εφαρµογή της στις διαλέξεις της Συνάντησης των Ώντιτορ στο Λονδίνο, τώρα ανέλαβε την καθοδήγηση των µαθητών στην ακριβή κωδικοποίηση και εφαρµογή της Θεωρίας περί Παιχνιδιών στο πρόσεσινγκ. Πράγµατι, ήταν τόσο ανώτερου επιπέδου τεχνολογία για όλο το ώντιτινγκ, που θα κατέληγε στο ορόσηµο, Σαηεντολογία: Τα Βασικά Στοιχεία της Σκέψης.

Ειδικότερα, η Ζωή είναι ένα παιχνίδι. Και ακόμα σημαντικότερη, και ο Ρον το ενστάλαξε στους μαθητές του, ήταν η σπουδαιότητα του ώντιτινγκ σε μια θεώρηση που υπάρχει, στην πραγματικότητα, σε ολόκληρη την τροχιά: το άτομο πρέπει να έχει έναν περιορισμό για να έχει ελευθερία.

«Λες, “θέλω να κάνω ελεύθερο αυτό τον πρηκλήαρ”. Πώς τον ελευθερώνετε; Τουλάχιστον δώστε του ένα εµπόδιο.

»Πρέπει να έχει κάτι από το οποίο να είναι ελεύθερος. Αν δεν έχει, τότε η ελευθερία του δεν υπάρχει. Είναι σε πολύ κακή κατάσταση αν δεν έχει καθόλου περιορισµούς και εµπόδια. Και αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι απλώς και µόνο αποκαθιστώντας τα εµπόδια των ανθρώπων, αυξάνεται η ευφυΐα τους, η ικανότητά τους, η ευτυχία τους και τους δίνουµε ένα παιχνίδι».

Εδώ, λοιπόν, ήταν η εφαρµογή του Πρόσεσινγκ Παιχνιδιών στο ώντιτινγκ, µε έναν κατακλυσµό σχετικών δεδοµένων και εφαρµογών:

• Ενέργεια – τρίβοντας σκέψεις πάνω σε ένα κοµµάτι ενέργειας, ένας θήταν µπορεί να την κάνει να εξαφανιστεί·
• Δύναµη Επιλογής – η σχέση της µε τη χέβινγκνες·
• Εµπόδια – µια χέβινγκνες η οποία είναι ένα πρόβληµα κι από την οποία κάποιος θα ήθελε να απαλλαγεί·
• Μη-Νόουινγκνες – πώς αποτελεί ένα από τα εµπόδια και τους περιορισµούς ενός παιχνιδιού·
• Μοκ-απ – πώς κατά τη διάρκεια της έρευνας, αυξήθηκε το βάρος ενός ατόµου από τα 91 στα 104 κιλά εξαιτίας των µοκ-απ που έχωσε στο σώµα του·
• Κύκλος-Δράσης – η σχέση του µε την ελευθερία, τη χέβινγκνες και τα προβλήµατα·
• Έξι Επίπεδα του Πρόσεσινγκ – η ανάπτυξη και η εφαρµογή τους στο Πρόσεσινγκ Παιχνιδιών·
• Σύγχυση – πώς να την επιδιορθώσεις µε την εισαγωγή ενός σταθερού δεδοµένου·
• Εκτίµηση – ο ορισµός της εκτίµησης είναι το να προσπαθούµε να επιβάλουµε στον πρηκλήαρ την πραγµατικότητα του ώντιτορ, η οποία δεν είναι η πραγµατικότητα του πρηκλήαρ.

Με την επιτυχή ολοκλήρωση αυτού του Επαγγελµατικού Μαθήµατος, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ είχε παρουσιάσει στο κοινό µια τεχνολογία τόσο ζωτική που θα άπτονταν όλων των επακόλουθων εξελίξεων και θα έπαιρνε τη θέση της ως ένα κεντρικό συστατικό του στάνταρ ώντιτινγκ. Και, ως µια τελική σύνοψη του τι αντιπροσώπευε αυτό, δεν ήταν τίποτα λιγότερο από τα µέσα για να αποκαταστήσει στα όντα τον έλεγχο της ίδιας τους της µοίρας:

«Είσαι ένας ώντιτορ. Χειρίζεσαι τον τρόπο σκέψης και ζωής ενός ατόµου και έτσι µπορείς να αλλάζεις τον τρόπο µε τον οποίο σκέφτονται. Και αυτά τα πράγµατα θεωρητικά ισχύουν, αλλά δε λειτουργούν στο φυσικό σύµπαν µε τη δραµατοποίηση και τη δράση. Ακριβώς όπως ένα άτοµο µπορεί να συνεχίσει να δραµατοποιεί για πάντα ένα έγγραµµο οργής χωρίς αυτό να ξεθωριάζει, έτσι µπορεί να συνεχίσει να ζει για πάντα σ’ αυτό το σύµπαν χωρίς να αποκτήσει ποτέ επαρκή επίγνωση γι’ αυτό, ώστε να οδηγήσει τον εαυτό του σε οποιαδήποτε άλλη κατεύθυνση. Οπότε θα µπορούσε να συνεχίσει για πάντα µέσα στην άγνοια.

»Είσαι ο ειδικός στην επίγνωση. Και χρησιµοποιείς αυτή την επίγνωση για να τον κάνεις κι αυτόν να αποκτήσει επίγνωση των εµποδίων και επίγνωση της ελευθερίας. Και αν το κάνεις αυτό τέλεια, κερδίζεις. Και αυτό είναι το παιχνίδι του ώντιτινγκ».