Φτάνοντας στο αποκορύφωµα µετά από πέντε χρόνια σταθερής ανάπτυξης, η Ιδρυτική Εκκλησία της Σαηεντολογίας είχε µόλις εγκατασταθεί στην Ουάσιγκτον. Καλώντας τους Σαηεντολόγους στο πρώτο Διεθνές Συνέδριο στην πρωτεύουσα του κράτους, ο Λ. Ρον Χάµπαρντ άρχισε µε τη διάλεξη Η Ελπίδα του Ανθρώπου. Και ο τίτλος της ήταν κάτι πολύ περισσότερο από κατάλληλος. Γιατί αυτά που παρουσίασε ήταν τα αποτελέσµατα µιας τεχνολογίας που αναπτυσσόταν – αποτελέσµατα που µπορούσαν να περιγραφούν µε µία µόνο λέξη: θαύµατα.Αφορούσαν το σώµα –παιδιά που ήταν κουφά και ξαφνικά άκουγαν, παράλυτα παιδιά που άφηναν στην άκρη τις πατερίτσες τους, αποκατάσταση της όρασης σε ανθρώπους που δε χρειάζονταν πλέον γυαλιά– και όµως, όλα τους είχαν επιτευχθεί αποκλειστικά µέσω του θήταν. Σύµφυτη µε την επιτυχία ήταν µια εντυπωσιακή ανακάλυψη που εξηγούσε τους παράγοντες της αυτοβουλίας, και τους ακριβείς τρόπους για την αποκατάστασή της σε ένα άτοµο. Και οι συνέπειες αυτής της ανακάλυψης ήταν επικές. Ο Λ. Ρον Χάµπαρντ, όχι µόνο εξιχνιάζει την ιστορία όλων των προηγούµενων θρησκειών, αλλά αποκάλυψε επίσης πώς καθένα από τα όνειρά τους θα µπορούσαν τώρα να πραγµατοποιηθούν στη Σαηεντολογία. Εδώ, λοιπόν, βρίσκεται το Συνέδριο που θεωρείται σταθµός στην ιστορία: η έλευση της Σαηεντολογίας ως η πρώτη πρακτική θρησκεία στον κόσµο.
Διαβάστε ΠερισσότεραΈνας Σαηεντολόγος µπορεί να κάνει ένα άτοµο καλά, ευτυχισµένο, και να του παραχωρήσει προσωπική αθανασία, απλά και µόνο απευθυνόµενος στο ανθρώπινο πνεύµα.
Θα µπορούσαµε να πούµε ότι µε τη Σαηεντολογία έχουµε µπει σε µια Νέα Εποχή Θαυµάτων. – Λ. Ρον Χάμπαρντ
Πίσω από αυτές τις λέξεις, που γράφτηκαν την άνοιξη του 1955, υπήρχε µια επαναστατική ανακάλυψη, η οποία θα γινόταν για πάντα γνωστή ως ένα σηµείο-καµπή για την ανθρωπότητα.
Αυτός ήταν ο λόγος που ο Λ. Ρον Χάµπαρντ συγκέντρωσε τους Σαηεντολόγους στο Ξενοδοχείο Σόρχαµ, για το πρώτο Διεθνές Συνέδριο που έγινε ποτέ στην Ουάσιγκτον. Η νεοϊδρυθείσα Ιδρυτική Εκκλησία της Σαηεντολογίας έδρευε µερικά τετράγωνα µακριά, ενώ οι συµµετέχοντες κατέφθαναν από µέρη µακρινά όπως η Αυστραλία και η Νότια Αφρική. Πράγµα που σηµαίνει ότι η σκηνή ήταν πραγµατικά έτοιµη στις 3 Ιουνίου, όταν ο Λ. Ρον Χάµπαρντ ανέβηκε για να παραδώσει τη θρυλική σήµερα εισαγωγική διάλεξη: «Η Ελπίδα του Ανθρώπου».
Και υπήρχε σηµαντικός λόγος γι’ αυτό τον τίτλο. Κι αυτό γιατί, όπως εξιστόρησε, το αντικείµενο είχε ήδη κλιµακωθεί από τη Διανοητική –και τις πολύ ακριβείς και αναλυτικές προσεγγίσεις της όσον αφορά τη διάνοια– στο αντικείµενο της Σαηεντολογίας που αγκάλιαζε τα πάντα, και στην άµεση ενασχόληση µε το ανθρώπινο πνεύµα.
«Αναγνωρίσαµε ότι ο Άνθρωπος ήταν βασικά µια µηχανή µόνο σε ό,τι αφορούσε τη λειτουργία του σώµατός του· µε άλλα λόγια, αναγνωρίσαµε ότι ο Άνθρωπος, ήταν µια πνευµατική οντότητα, χωρίς πεπερασµένη επιβίωση. Ότι αυτή η οντότητα είχε άπειρη επιβίωση.
»Μία απ’ τις βασικές αρχές της Διανοητικής ήταν, όπως καταλαβαίνετε, η επιβίωση. Η Δυναµική Αρχή της Ύπαρξης είναι η Επιβίωση. Όµως αυτό αληθεύει µόνο για το σώµα. Ένα πνεύµα δεν µπορεί να κάνει τίποτα άλλο πέρα από το να επιβιώνει, είτε βρίσκεται στον Παράδεισο είτε στην Κόλαση είτε στη Γη».
Κι όµως, ο λόγος για τον εορτασµό ήταν κάποιες ειδήσεις πολύ µεγαλύτερης σηµασίας. Διότι, µε την περιπέτεια της Σαηεντολογίας, το αντικείµενο είχε επίσης ακλόνητα εισέλθει στο βασίλειο της θρησκείας. Όσον αφορά αυτό, οι πρόοδοι που είχαν επιτευχθεί στην τεχνολογία –όπως το καλοκαίρι του 1955– άγγιζαν το όνειρο κάθε θρησκείας ανά τους αιώνες. Και δεν επρόκειτο για υπερεκτίµηση. Διότι, ως απόδειξη, υπήρχαν τα τελευταία αποτελέσµατα που είχε πετύχει ο Λ. Ρον Χάµπαρντ – αποτελέσµατα που µπορούσε να τα περιγράψει µε ακρίβεια µια λέξη µόνο: θαύµατα.
Στην πραγµατικότητα, υπήρχαν εκατοντάδες ιστορικά από κέις στα αρχεία του Συλλόγου Σαηεντολόγων Χάµπαρντ στο Φίνιξ: κουφά παιδιά ξαφνικά βρήκαν την ακοή τους, ανάπηρα παιδιά πέταξαν τις πατερίτσες, ο τυφλός που απέκτησε το φως του και ένα βαρέλι γεµάτο από πεταµένα γυαλιά οράσεως. Αλλά το πιο εκπληκτικό απ’ όλα ήταν το γεγονός ότι όλα αυτά τα «θαυµατουργά αποτελέσµατα» δεν εξαρτώντο κατά κανέναν τρόπο από τη σωµατική θεραπεία, ούτε περιλάµβαναν κάποια µορφή τέτοιας θεραπείας. Πράγµατι, απευθυνόµενος κανείς αποκλειστικά στον θήταν µπορούσε τώρα να επιλύσει όλη την γκάµα των ασθενειών, των παρεκκλίσεων και των ανικανοτήτων του ανθρώπου.
Επιπλέον, µέσα από αυτές τις δεκαπέντε διαλέξεις και τις συνεδρίες Οµαδικού Πρόσεσινγκ, έκανε την ανακάλυψη ότι όχι µόνο είχε κάνει εφικτό αυτό το επίτευγµα, αλλά και τον τρόπο µε τον οποίο µπορούσε να εφαρµοστεί από κάθε Σαηεντολόγο. Ιδού λοιπόν οι διαλέξεις του Λ. Ρον Χάµπαρντ που προσδιόρισαν το τι σηµαίνει να ελευθερώνεις το ανθρώπινο πνεύµα, πράγµα που µε τη σειρά του καθόρισε την πορεία για όλη τη µελλοντική έρευνα στην ανάπτυξη της τεχνολογίας, η οποία έχτισε τη Γέφυρα προς την Ελευθερία που έχουµε σήµερα.
Κι όσο για το τι συµβόλιζαν όλα αυτά στο µεγαλύτερο και πιο επικό δράµα της ανθρώπινης ύπαρξης, περιγράφεται στα παρακάτω αθάνατα λόγια του Λ. Ρον Χάµπαρντ:
«Είναι απίστευτο, το γεγονός ότι σήµερα, στον εικοστό αιώνα, χιλιάδες χρόνια πίστης στο πεδίο της θρησκείας έχουν πάρει σάρκα και οστά και δηµιούργησαν µια πραγµατικότητα, η οποία µπορεί να εφαρµοστεί µάλλον εύκολα από το µέσο άτοµο. Έχουµε επιτέλους φέρει αυτό το υλικό στην κατηγορία του “εφαρµόσιµου”. Το αρχαιότερο υλικό που κατέχει ο άνθρωπος –η ελπίδα, το πνεύμα– έχει φτάσει στο αποκορύφωμα να είναι σφόδρα εφαρμόσιμο».
Σας παρουσιάζουμε το Συνέδριο για την Ανατομία του Ανθρώπινου Πνεύματος.